اصل افشا در حسابداری از قواعد و اصول اصلی در علم حسابداری است که یک حسابدار قابل میبایست نسبت به اشراف داشته و از آن در امورات جاری خود به درستی استفاده کند. در این مقاله به چگونگی اصل افشا در حسابداری خواهیم پرداخت.
- تعریف اصل افشا در حسابداری
- اصل افشا
- اصل افشا در حسابداری چیست ؟
- اصل افشای کامل اطلاعات
- پرسش های اساسی مطرح شده در حوزه افشا
تعریف اصل افشا در حسابداری
قطعا بسیاری از شما میدانید که افشا در معنی لغوی به معنی آشکار ساختن ، واضح کردن و یا به اصطلاح رایج به معنی لو دادن یک راز است که البته در فرهنگ لغت کهلر نیز افشا عبارت است از نمایش واضح یک واقعیت یا یک وضعیت در ترازنامه و یا صورتهای مالی دیگر و یادداشتهای همراه آنها و یا در گزارش حسابرسی.انجمن حسابداری امریکا نیز افشا را اینگونه تعریف می‌کند: جریان اطلاعات از قلمرو خاص به قلمرو عام.
اصل افشا
کلمه افشا در حسابداری یکی از اصول است و بعنوان اصل افشا شناخته می‌شود که کلیه واقعیت های با اهمیت و مربوط درباره رویدادها و فعالیتهای مالی واحد تجاری به ویژه شرکتهای سهامی عام را در بر می‌گیرد.
اصل افشا موجب می شود تا صورتهای مالی طوری تهیه و ارائه شود که از لحاظ هدف های گزارشگری مالی قابل فهم، آگاهی و کامل باشد. به بیان دیگر، گزارشگری مالی بر ارائه اطلاعات کافی و مفهوم در صورتهای مالی تأکید دارد و خواستار افشای اطلاعات مربوط در صورتهای مزبور به گونه‌ای است که از یک طرف، امکان تصمیم گیری آگاهانه را برای استفاده کنندگان صورتهای مالی را فراهم کند و آنان را گمراه نکند.
اصل افشا در حسابداری واژه‌ای فراگیر بوده و تقریباً تمامی فرآیند گزارشگری مالی را در بر می‌گیرد. قسمت اعظم این گزارشگری مالی را صورتهای مالی تشکیل می‌دهد.
هدف صورتهای مالی عبارت از ارائه اطلاعاتی خالص و طبقه‌بندی شده درباره وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف‌پذیری مالی واحد تجاری است که برای طیفی گسترده از استفاده کنندگان صورتهای مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد. لذا افشا به معنی آشکار نمودن اطلاعات مالی درباره یک واحد انتفاعی در قالب گزارشهای مالی و معمولاً سالیانه می‌باشد.
اصل افشا در حسابداری چیست
اصل افشا در حسابداری موجب می شود که کلیه حقایق با اهمیت و مربوط به وضعیت مالی و نتایج فعالیت های مالی موسسه یا بنگاه اقتصادی تجاری به صورت شفاف در صورت های مالی افشاء گردیده و در اختیار استفاده کنندگان از صورتهای مالی قرار گیرد.اصل افشاء موجب می شود که کلیه واقعیت های با اهمیت مربوط به رویدادها و فعالیت های مالی مؤسسه به نحو مناسب و کامل افشاء شود.
بر اساس این اصل باید تمامی اطلاعاتی که با نحوی می تواند در تصمیم گیری استفاده کنندگان از اطلاعات مالی تأثیرگذار باشد، افشاء شود.افشای اطلاعات می تواند در متن صورتهای مالی یا یاداشت های همراه آن صورت پذیرد. دلیل اصلی در تاکید بر افشای داوطلبانه و شفافیت این است که این دو زیربنای اصلی برای حفظ منافع سهامداران محسوب می‌شوند.رویکردهای افشای کامل به همراه شفافیت در گزارشگری مالی می تواند شرایط مطمئنی را پدید آورد و اطمینان از حمایت از منافع سرمایه گذاران را افزایش دهد. همچنین تحقیقات نشان داده است که افشای داوطلبانه اثر مثبتی بر عملکرد شرکت دارد و بر حفظ منافع سهامداران و اشخاص ذینفع اثرگذار است.
به عبارتی دیگر، نبود شفافیتِ اطلاعات و ابهام در گزارشگری ممکن است به بد گمانی و رفتارهای غیراخلاقی در راستای کاهش ارزش شرکت منجر شود.
اصل افشای کامل اطلاعات
در ARS1 افشا به عنوان یکی از مفروضات بنیادی دستوری مطرح شده است تا از گمراهی استفاده کنندگان جلوگیری کند.مفهوم افشا در حسابداری، به اطلاعات مالی مربوط در متن و همراه با صورتهای مالی اساسی شامل روشهای بکارگرفته شده در تهیه صورتهای مالی اشاره دارد.
افشای اطلاعات شامل موارد زیر است:
- تهیه و گزارش صورت های مالی مکمل نظیر صورت های مالی تورمی
- افشای اطلاعاتی که نمی توان انها را در متن صورتهای مالی گزارش کرد از طریق یادداشت های همراه صورتهای مالی
- افشای رویدادهای با اهمیت بعد از تاریخ صورتهای مالی
- پیش بینی عملیات سال اینده
- تجزیه و تحلیل مدیریت از عملیات در گزارش های سالانه در نهایت میتوان انتظار داشت در اینده اهمیت افشا افزایش یابد.
پرسش های اساسی مطرح شده در حوزه افشا
به مثابه یک واقعیت، بحث جنجال برانگیزی پیرامون ماهیت افشا وجود دارد. درباره اینکه افشا یک هدف، یک اصل یا یک مفهوم زیربنایی ویا یک مفهوم قراردادی است اختلاف نظر وجود دارد.
در واقع افشا مفهومی فراتر از یک اصل است. افشا به مثابه نوعی ارتباط بین مفاهیم زیربنایی، اصول حسابداری واهداف حسابداری می باشد.
افشا ابزاری برای نیل به اهداف حسابداری است. در مفاهیم نظری حسابداری، افشا فرآیندی است که اهداف و ویژگی های کیفی اطلاعات حسابداری را در می گیرد. این اهداف و ویژگی های کیفی شامل قابلیت درک، مربوط بودن، اهمیت، قابلیت اعتماد و قابلیت مقایسه اطلاعات حسابداری می باشند.
